วิธีการยืดเส้นลวดไทเทเนียมแท่งไทเทเนียมและหลอดไทเทเนียม

วิธีการยืดเส้นลวดไทเทเนียมแท่งไทเทเนียมและหลอดไทเทเนียม

วิธีการยืดเส้นตรงทั่วไปของไทเทเนียมบาร์ไทเทเนียมและหลอดไทเทเนียมคือ: การยืดความตึงเครียด, การยืดไซน์, การยืดความดัน ฯลฯ ฯลฯ

การยืดความตึงเครียดหรือที่เรียกว่าการยืดการวาดภาพเป็นวิธีการประมวลผลเพื่อแก้ไขข้อบกพร่องรูปร่างโดยใช้ความตึงเครียดตามยาวกับชิ้นงานที่เกินขีด จำกัด ผลผลิตของวัสดุและทำให้มันเป็นส่วนขยายพลาสติก เมื่อยืดความเครียดแรงดึงเกินขีด จำกัด ผลผลิตของวัสดุจะถูกนำไปใช้กับด้านหน้าและด้านหลังของแท่งไทเทเนียมลวดไทเทเนียมและหลอดไทเทเนียมที่มีข้อบกพร่องรูปร่างเป็นหยักบนเครื่องหน้ามืดแรงตึง ความเครียดแรงดึงถูกทับด้วยความเครียดที่เหลืออยู่เดิมของแถบไทเทเนียม ในพื้นที่ส่วนขยายขนาดใหญ่ส่วนหนึ่งของความเครียดแรงดึงจะถูกชดเชยซึ่งช่วยลดความเครียดการเปลี่ยนรูปจริงและลดการขยายพลาสติกในระหว่างการยืด ในส่วนขยายขนาดเล็กดั้งเดิมเนื่องจากการซ้อนทับของความเครียดแรงดึงความเครียดการเสียรูปจริงจะเพิ่มขึ้นและการขยายพลาสติกจะเพิ่มขึ้นเมื่อยืด เป็นผลให้หลังจากการกระทำของความตึงเครียดทุกส่วนของชิ้นงานที่ยืดออกขยายไปอย่างสม่ำเสมอและข้อบกพร่องของหยักจะถูกกำจัด

วิธีการยืดแบบไซนัสถูกนำมาใช้อย่างกว้างขวางในการผลิตก้านลวดและท่อด้วยส่วนง่าย หลอดไทเทเนียมและแท่งไทเทเนียมดำเนินการบนเครื่องหนีบผ้าป่าแห้งแบบเอียง จำนวนม้วนของตัวยืดจะมากกว่า 4 (ปกติ 5 ~ 29 ม้วน) หลักการทำงานของมันคือการลดช่วงการเปลี่ยนแปลงของความโค้งที่เหลือของชิ้นงานค่อยๆผ่านการดัดงอสามจุดอย่างต่อเนื่องและซ้ำ ๆ ของแต่ละม้วน

การยืดไซนัสมักใช้ร่วมกับการยืดความดัน ขั้นแรกชิ้นงานที่มีระดับการดัดขนาดใหญ่จะถูกยืดโดยเครื่องยืดความดันจากนั้นการยืดม้วนแบบเอียง เอฟเฟกต์การยืดตัวส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับความดันของเครื่องยืดและมุมม้วน ความดันขึ้นอยู่กับความแข็งแรงของผลผลิตและระดับการดัดของโลหะผสม หากเป็นโลหะผสมไทเทเนียมที่มีความแข็งแรงสูงเมื่อระดับการดัดมีขนาดใหญ่ขึ้นความดันยืดควรจะใหญ่ขึ้นและในทางกลับกัน มุมม้วนขึ้นอยู่กับขนาดของเส้นผ่านศูนย์กลางชิ้นงานเส้นผ่านศูนย์กลางของชิ้นงานควรมีขนาดใหญ่กว่ามุมการยืดขนาดเล็ก หลังจากการยืดตัวชิ้นงานที่ไม่มีคุณสมบัติควรจะถูกส่งกลับไปให้ตรงอีกครั้ง มันเป็นไปไม่ได้ที่จะยืดหลอดไทเทเนียมควรส่งไปยังการยืดเครื่องยืดความตึงเครียด

หลักการพื้นฐานของการยืดลูกกลิ้งมีดังนี้:

(1) โดยทั่วไปเส้นผ่านศูนย์กลางม้วนที่เล็กลงและม้วนยิ่งมีความแม่นยำในการยืดตัวมากขึ้นเท่านั้น ระยะทางเล็ก ๆ ที่เอื้อต่อการจัดตั้งชิ้นงานกัดและกระบวนการยืด

(2) ฟังก์ชั่นหลักของม้วนสองสามครั้งแรกในการยืดลูกกลิ้งคือการลดความแตกต่างของความโค้งที่เหลือของชิ้นงานตามทิศทางความยาวและฟังก์ชั่นหลักของม้วนไม่กี่ครั้งสุดท้ายคือการลดความโค้งที่เหลืออยู่ เครื่องแบบ

(3) คุณภาพของการยืดส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับการกำหนดชิ้นงานที่สมเหตุสมผลของชิ้นงานภายใต้อัตราการดัดงอย้อนกลับของลูกกลิ้ง ในสองสามม้วนแรก (ครั้งที่สองม้วนที่สาม) เพื่อเลือกอัตราการดัดย้อนกลับขนาดใหญ่ม้วนที่ตามมาของอัตราการดัดย้อนกลับจะถูกกำหนดโดยความโค้งที่เหลือสูงสุดเพียงสามารถยืดม้วนที่อยู่ติดกันได้อย่างสมบูรณ์

(4) ค่าสัมประสิทธิ์การชุบแข็ง 7 คือการยืดวัสดุที่ใหญ่ขึ้นในเวลานี้เพื่อเลือกอัตราการดัดโค้งย้อนกลับที่ใหญ่ขึ้นและจำนวนม้วนที่ยืดออกและเส้นผ่านศูนย์กลางม้วนที่เล็กลง